دستان خالی و انتظار

باز باران با محرم.

ميخورد بر بام قلبم.

يادم آمد كربلا را.

دشت پرشور و بلا را

گردش يك ظهر غمگين.

گرم و خونين، لرزش طفلان نالان.

زير تيغ ونيزه هارا.

با صداي گريه هاي كودكان.

اندرآن صحراي سوزان.

مي دودطفلي سه ساله.

پر زناله.دل شكسته.پاي خسته.

باز باران قطره قطره مي چكد از چوب محمل.

خاكهاي چادر زينب كه كم كم ميشود گل.

آخ باران 

کی بباری برتن عطشان یاران 

ترکنند از آن گلو را 

آخ باران .. آخ باران